Herkesin bazen kendinden, bazen birinden kaçmak, uzaklaşmak istediği, kendi içine dönmek ya da içinden dışarı çıkmak istediği dönemler olur.

Ben de böylesi bir dönemde yalnızlığımı romanlar ve filmlerle zenginleştirmeyi seviyorum sanırım.

Romanlar, kendi hayatımızın dışına çıkıp başkalarının hayatına konuk olma şansını veriyor bizlere.

Farklı kişilik ve hayat tarzları yaşayanlarla empati kurmamıza, bizden farklı olanları yargılamadan önce, acaba “o olsaydım ne yapardım” diye sormamıza yardımcı oluyor.

Son günlerde okuduğum, Amerikalı yazar Hanya Yanagihara’nın “Değersiz Bir Hayat” işte tam da bu noktada oldukça sarsıcı bir kitap. Aşk, dostluk, aile, seks, sevmek, ilişki, güven gibi hepimizin bildiği veya bildiğini sandığı bu kavramları klişeliğinden çıkaran bir roman.

Sekiz yüz sayfalık bu roman o kadar iyi yazılmış ki, bir solukta sıkılmadan, yüreğinizi parçalayarak okuyacaksınız.

Romanın kahramanıyla empati yapma işini size bırakırken, içinde dikkatlerden kaçmayacak kadar fazlaca kullanılan “Şükran Günü”nün ne demek olduğunu bakalım.

Nedir “Şükran Günü”? Neye şükür ediyorlar? Neden ediyorlar?

Kanada ve Amerika’da yaşamayanların bu günü bilme ihtimalleri çok zayıf bir olasılık.

İki ülkenin de adını “Şükran Günü” koydukları, yasalaştırarak da resmi tatil ilan ettikleri ulusal bir bayram bugün.

Fransızcası “Action de Grâce”, İngilizcesi “Thanksgiving” olan bu günün kökeniyle ilgili farklı görüşler var.

Birincisi: Avrupa’dan Amerika’ya ilk gelen ve buradaki yaşam koşullarına alışıncaya kadar büyük kayıplar veren kolonilerin, yerliler sayesinde tarım yapmayı öğrenip, elde ettikleri ilk hasat mevsiminin sonunda yerli şefleri yabani hindi pişirip yemeğe davet ederek teşekkür ettikleri.

Bir diğeri ise: Kolonilerin Amerika’ya gelinceye kadar çok kayıp verdikleri, sağ salim kıtaya ulaşanların ise böyle bir şükür günü düzenledikleri yönünde.

Kanada’da ekim ayının ikinci, Amerika’da kasım ayının üçüncü pazartesi günü kutlanılıyor. Pazartesi günü olması nedeniyle üç günlük uzun bir hafta sonu anlamına geliyor.

İki ülkede farklı zamanlarda kutlanılmasının nedeni ise iklime bağlı olarak hasat mevsiminin Amerika’da biraz daha uzun olması.

Ürün kaldırma ve yazın bitimine denk gelen, kışa girmeden, sonbaharın bu güzel günlerini aileleriyle birlikte zaman geçirmek; elma, mısır, balkabağı veya sebze toplamak için çiftlikleri ziyaret ettikleri güzel bir bayram.

Özellikle aile büyüklerinin veya arkadaş gruplarının birlikte olmak için özel çaba sarf ettikleri ve bugüne özel geleneksel yemekleri olan: Fırında hindiyle sunulan kızılcık sosu, patates püresi, haşlanmış ya da fırınlanmış sonbahar sebzelerinden sonra balkabaklı ya da elmalı turta tatlı olarak yeniliyor.

Noel ve Cadılar Bayramı’ndan sonra özenle hazırlandıkları ve önemsedikleri güzel bir birliktelik gününe dönüşmüş.

Onlar, bu Şükran Günü’nü Tanrı’ya verdiği nimetlere şükür etmekten, sevdikleriyle geçirdikleri bir güne dönüştüre dursunlar, ülkemin insanlarının Allah’a şükretmek için çok daha özel nedenleri var:

Tecavüze ve şiddete uğramayan her kadın, eve ekmek götüren her baba, iş bulan her genç, sınavı kazanan her öğrenci, çocukları sağ salim eve dönen her anne, trafik kazasına kurban gitmeyen her yolcu veya yaya, kirasını, faturasını ödeyen her emekçi, ekmek parasını çıkaran her esnaf, hasta tarafından dövülmeyen her sağlık görevlisi, öğrencileri tarafından tehdit edilmeyen her öğretmen, “Bugün de aç kalmadık” diyen her vatandaş, ülkenin gidişatında kafayı yemeyen her birey gibi!

Anlayacağınız, bize her gün Şükran Günü!