Terör örgütü lideri deyince herkesin aklına aynı isim gelir: Abdullah Öcalan.
Benim aklıma ise bambaşka biri geliyor:Orgeneral İlker Başbuğ.
Evet, yanlış okumadınız,
Türk Ordusunun 26. Genelkurmay Başkanı İlker Başbuğ, 6 Ocak 2012 tarihinde terör örgütü kurmakla suçlandı,hapse atıldı.
Düşünün… Türk Silahlı Kuvvetleri’nin en tepesindeki isme ,düzmece belgelerle gizli tanıklarla kumpas kuruldu.

Şimdi dönüp bize  “yargıya güvenelim”, “hukuka saygı duyalım” diyorlar.
Peki hangi yargıya?
Bu yargıya mı?
Bir dönem “terörist” dediği genelkurmay başkanına yıllar sonra "pardon"diyerek beraat kararı veren yargıya mı?

Zamanında İlker Başbuğ’un tutuklanmasına sebep olanlar, Ergenekon ve Balyoz davalarını destekleyenler…
“Ben bu davanın savcısıyım” diyenler…
Bugün karşımıza çıkıp adalet dersi vermeye kalkıyor.
Kusura bakmayın, inandırıcılığınız kalmadı.
Çünkü bu ülkeye en büyük hukuki travmalardan birini yaşattınız.
FETÖ’yle kol kola girip devleti kozmik odasına kadar açan, orduyu felç eden, yargıyı silah gibi kullananlara destek veren de sizlerdiniz

Bugün aynı kadrolar, bu kez CHP’li belediyelere yönelmiş durumda.
Başta Ekrem İmamoğlu olmak üzere yapılan operasyonların adil, tutarlı, hukuka uygun olduğuna kimse inanmıyor.
Çünkü artık herkes geçmişi biliyor.
Ve herkes biliyor ki bu işler hukukla değil, talimatla yürütülüyor.

Tüm bu olanları toplumun vicdanı  kabul etmiyor.
Ve eğer bir ülkede insanlar yargı kararlarına değil, kararın kimin işine yaradığına bakarak pozisyon alıyorsa, orada adalet yoktur.
Sadece senaryo vardır.

Bu senaryodan çıkmanın tek yolu, bu düzeni sürükleyen iktidarın artık değişmesidir.
Çünkü bu travmalardan gerçek bir çıkış ancak hukukla, demokrasiyle ve toplumsal vicdanla mümkündür.