“Gibi gibiyim gibiyim gibi gibiyim gibi gibiyim gibiyim…”

Grup Gündoğarken’in şarkısı gibiyim bugün. Her şeyin “gibi” gibi yapıldığı günlerde başka ne olunabilir ki?

Barış gelmiş gibi yapılıyor. Silahlar yanmış gibi…

Ortaklık yokmuş gibi yapılıyor. DEM köşeye sıkışmamış gibi.

Yazılacak anayasaya destek vermemek gibi bir şansı varmış gibi yapıyor. Biraz cilve biraz naz gibi..

Demokrasi varmış gibi yapılıyor. Bayramı filan kutlanılıyor.

Duygu varmış gibi yapılıyor hüngür şakır ağlanıyor.

Adalet işletiliyormuş gibi yapılıyor… Hâkim bana bakarak konuşma diyor.

“Bakmak da mı yasak” repliği geliyor akıllara… filmgibi

Başka ülkede yaşansa komik de aslında şaka gibi

Varız ama yokmuşuz gibi davranılıyor. Mutlak butlansın gibi.

Bizim bir gecede kendine özel kanunla rektör olan sonra da milli eğitim bakanlığı koltuğuna oturtulan bakanımız da Yeliz gibi davranıyor. “Geri zekâlıya anlatır gibi anlatıyorum” diyor baya baya külhanbeyi gibi. (Ama o sözün orijinali öyle değil. Halktan bu kadar da kopulmaz ki. Orada o hakaretin yerinde saf, biraz güç anlayan, matematiği kıt hemen sıfırlayamayan biri gibi bir isim var.) Tarikat ve cemaatlerin okullardaki varlığına sivil toplum kuruluşu gibi destek veriliyor. FETÖ gibi olmayacaklarmış gibi. Öyle bir ihtimal yokmuş gibi.

Liseye geçiş sınavlarında 719 öğrencinin 500 tam puan almasıyla ilgili bir sorun yokmuş gibi davranılıyor. Daha önce sorular hiç çalınmamış gibi.Aynı İmam Hatip Orta Okulundan 35 öğrencinin 500 tam puan alması da o zaman ne olsun tevafuk gibi mi?