“Bekle Bizi İstanbul” dizeleriyle tanıdığımız Vedat Türkali’nin “Yalancı Tanıklar Kahvesi” adlı romanı ülke 12 Eylül darbesine doğru giderken darbenin koşullarını hazırlayan sokak çatışmalarını, kişinin özel alanında olması gerekirken toplumsal bir güç haline gelen dini, Maraş ve Çorum katliamlarını anlatan bir dönem romanı olmanın yanı sıra bugüne dair de çok şey anlatıyor.

Kitabın ismi Anadolu’da bir kahveden geliyor. Adliyenin yakınında bulunan; boşanmalar, arazi ihtilafları, borç-alacak ilişkileri için yalancı şahide ihtiyacı olanların ihtiyaçlarını karşılayan kahveler varmış. Yalancı şahide ihtiyacı olan biri girmiş kahveye. Adamın biri sokulmuş:

-Yardımcı olabilir miyim, nedir sorun?

+Bir alacak davası.

-O namussuz herif, paranızı vermedi hâlâ değil mi?

+Ben borçluyum arkadaş. Parayı benden istiyorlar.

Yalancı şahit kükremiş:

-Kaç kez vereceksiniz beyefendiciğim, kaç kez vereceksiniz?

Fıkra ve kitap görseli yüzümüzü gülümsetse de bugünle kıyaslayacak olursak canımız sıkılacak. Çünkü bugünlerde böyle bir kahveye de işkoluna da gerek yok.

Hatta bugünün “görev adamlarının” önlerinde engel olarak gördükleri “azgın azınlık”ları ortadan kaldırmak için Beyaz Toroslarla kısa bir gezinti, uzun işkenceler, suçu kabul ettirme, kabul ettiremeyince öldürme, gömme, gömmeme… gibi kendilerini de yoran insanlıktan çıkartan, kabuslar gördüren güçlükleri yaşamıyor.

Bugünün iktidarı eski yol arkadaşlarından öğrendikleri “gizli tanık”lıkla itibardan yapmadıkları tasarrufu zamandan, mekândan, mengeneden, elektrikten, sudan yaparak korkunç bir yargılama(!)ya başladılar. Artık “Sen bunu yaptın mı?” diye bile sorulmuyor. Sen bunu yapmışsın çünkü gizli tanık bunu duymuş deniyor… İşte bu ahval ve şeraitte kitaba dönecek olursak

“Dine karşı din! İslam’ın özünde var. Kureyş’in azgın, soyguncu varsıl egemenlerine karşı kölelerle, yoksullarla kurulmuş İslamiyet.” “Dinsel felsefe tartışmalarına kalkışmayın halkla… Allahlı Allahsız, soygunun değişmediğini gösterin!”  diyen kundaklanan Fide Kitapevinin sahibi Nedim hocanın umudu sanki Vedat Türkali

O zaman başladığımız gibi yine Vedat Türkali’nin dizeleriyle tamamlayalım yazıyı. İflah olmaz umudumuzla

“Sen bize layıksın, biz de sana İSTANBUL”